Η «Γέφυρα Ζωής ΑΜΕΑ Δυτικού Τομέα» ευχαριστεί θερμά τον Ηλία Βογιατζή για το εξαιρετικά θερμό αφιέρωμα καθώς και την ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συνέντευξη που πήρε από τον Πρόεδρο της Γέφυρας Ζωής, Γουράνιο Διονύση, για την ιστοσελίδα NEWSITAMEA.GR με αφορμή τον νέο πολυχώρο του συλλόγου. Αξίζει να αναφέρουμε ότι η ενημερωτική ιστοσελίδα NEWSITAMEA.GR
Η ενεργός αυτή κινητοποίησή συμβάλλει στην άμεση ευαισθητοποίηση του κόσμου αλλά και την προώθηση του έργου της Γέφυρας Ζωής να αγκαλιάσει τη μαγεία του να είσαι διαφορετικός.
Μπορείτε να δείτε το δημοσίευμα εδω:
Συνέντευξή στον Ηλία Βογιατζή
Έχω βρεθεί σε πολλούς συλλόγους ατόμων με αναπηρία και έχω μιλήσει με πολλούς ανθρώπους που τους διοικούν. Ομολογώ ότι η Γέφυρα Ζωής με
κέρδισε από τα πρώτα λεπτά που βρέθηκα στο νέο χώρο τους στο Χαϊδάρι! Ένας απόλυτα οργανωμένος, προσβάσιμος, καθαρός χώρος.
Όμως τι είναι ένα κτίριο αν δεν έχουν σημασία οι άνθρωποι που βρίσκονται μέσα σε αυτό;
Περισσότεροι από 60 εθελοντές προσφέρουν με την καρδιά τους σε παιδιά κάθε ηλικίας και διαφορετικών ειδών αναπηρίες. Νιώθεις ότι τους αγαπάς όλους εκεί και ας μη τους ξέρεις, γιατί υπάρχει αγάπη διάχυτη στον σύλλογο και είναι αδύνατον να της ξεφύγεις!
Μίλησα με τον πρόεδρο του συλλόγου, τον κ. Διονύση Γουράνιο, ένας άνθρωπος χαμογελαστός, δυνατός και πρόθυμος να με ξεναγήσει σε όλο το νέο κτίριο του συλλόγου. Μιλήσαμε για τα πάντα γύρω από την αναπηρία, για περισσότερες από 2 ώρες. Συγκέντρωσα τα πιο βασικά από όσα συζητήσαμε και σας μεταφέρω τη θετική αύρα ενός προέδρου, που ευτυχώς, διαφέρει από όσους έχω γνωρίσει στο παρελθόν. Για μένα ήταν τιμή μου και χαρά μου που με φιλοξένησαν και είναι σίγουρο ότι θα επισκεφτώ ξανά την πιο όμορφη και γερή Γέφυρα που έχω διασχίσει!
Πως ξεκίνησε η ιδέα της δημιουργίας του συλλόγου Γέφυρα Ζωής;
Η ιδέα ξεκίνησε από την ανάγκη των παιδιών των δικών μας για να τα κοινωνικοποιήσουμε και να τους προσφέρουμε ένα καλύτερο αύριο. Έχουμε καταφέρει να αγκαλιάσουμε 48 παιδιά και έχουμε σε αναμονή άλλα 60 αυτή τη στιγμή να πάρουμε σε αυτή τη γέφυρα, που είναι γέφυρα αξιοπρέπειας πλέον.
Από το καλοκαίρι σας βρίσκουμε σε ένα νέο χώρο. Πόσα περισσότερα μπορεί να προσφέρει ο σύλλογος τώρα;
Είμασταν πρώτα σε ένα χώρο πολύ μικρό 110 τ.μ. , τώρα είμαστε σε ένα νέο χώρο 390τ.μ. , με πάρα πολύ ωραίες προδιάγραφες, με ειδικούς χώρους λογοθεραπείας, εργοθεραπείας, μουσικής και ειδική αίθουσα χορού. Οπότε καταλαβαίνετε από έναν χώρο μικρότερο σε ένα χώρο 390 τ.μ. και εμείς μπορούμε να κάνουμε περισσότερα στα παιδιά μας και μπορούμε να δουλέψουμε ταυτόχρονα πολλές διαφορετικές ομάδες παιδιών.
Οι εθελοντές ήταν πάντα ένα σημαντικό κομμάτι του συλλόγου σας. Υπάρχει εθελοντισμός στην Ελλάδα του 2016;
Για εμάς οι εθελοντές είναι η καρδιά της Γέφυρας Ζωής, χωρίς τους εθελοντές δε θα υπήρχε. Θέλω να τους ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδίας μου, για ότι προσφέρουν και αυτό που παίρνουν είναι ένα τεράστιο χαμόγελο από τα παιδιά. Νομίζω ότι τα τελευταία χρόνια ξεκινάει ο εθελοντισμός στην Ελλάδα και μακάρι να μεγαλώσει το κίνημα του εθελοντισμού κι άλλο, γιατί στο εξωτερικό έχει πολύ μεγάλη σημασία. Και όπως γνωρίζετε είμαστε ένας εθελοντικός οργανισμός.
Το έχετε κυνηγήσει όμως πάρα πολύ και εσείς.
Πάρα πολύ… ξέρετε αν δε το κυνηγήσεις δε θα προχωρήσει τίποτα. Οι εθελοντές αισθάνονται ένα με τη Γέφυρα και εγώ ένα με τους εθελοντές. Και εγώ θα σκουπίσω και θα σφουγγαρίσω, αυτά που κάνουν οι εθελοντές θα τα κάνω και εγώ. Όταν είσαι υπεύθυνος σε ένα κομμάτι πρέπει να τους αγαπάς και να είσαι ίσος προς ίσο.
Το τονίζω για τους εθελοντές γιατί πιστεύω ότι πάντα υπήρχε κόσμος που ήθελε να προσφέρει, όμως δεν έβρισκαν που να απευθυνθούν. Οπότε η Γέφυρα Ζωής κυνηγώντας το αυτό και δίνοντας την ευκαιρία σε τόσο κόσμο, είναι ο λόγος που κέρδισε τόσους εθελοντές.
Κέρδισε τόσους εθελοντές γιατί τους χρησιμοποιεί πάνω στην ειδικότητα τους και αυτό θα σας πω με τα λύπης μου, δεν τους χρησιμοποιεί μόνο για μπαζάρ(bazaar) και αυτό πρέπει να σταματήσει και είναι πολύ βασικό. Οι εθελοντές δίνουν την ψυχή τους, τον ελεύθερο τους χρόνο, δίχως να πληρώνονται και προσφέρουν σε οργανισμούς όπως η Γέφυρα Ζωής πολύ σημαντικό έργο.
Τι ανάγκες έχει ο σύλλογος στην παρούσα φάση και τι νέους εθελοντές χρειάζεται;
Αυτή τη στιγμή καταφέραμε μεταστεγάσαμε και κατασκευάσαμε έναν πολυχώρο στο Χαϊδάρι, με τη βοήθεια της Visa και της περιφέρειας Αττικής. Όμως το πώς θα τον φέρουμε να μπορέσει να λειτουργεί, αυτό είναι το δύσκολο κομμάτι. Γιατί τα χρήματα που πήραμε πήγαν για την κατασκευή και κάνεις δε μας χρηματοδότησε για τη βιωσιμότητα του χώρου. Εδώ ζητάμε τη βοήθεια όλου του κόσμου και ζητάμε και άλλους εθελοντές, ειδικούς, εργοθεραπευτές, φυσικοθεραπευτές, είναι όλοι ευπρόσδεκτοι. Και μια κυρία που θα είναι 60 ετών και θα διαβάζει παραμύθια, για εμάς θα ήταν πολύ χρήσιμη να διαβάσει ένα παραμύθι για τα παιδιά.
Άτομα με ειδικές ανάγκες, άτομα με δεξιότητες ή άτομα με αναπηρία τελικά;
Άτομα με αναπηρία και δεν πρέπει να ντρεπόμαστε, είναι ένας διεθνής όρος και δεν είναι κακό. Στην Ελλάδα νομίζω είναι θέμα αποδοχής.
Η κρίση εκτός από οικονομική έχει εξελιχθεί και σε κοινωνική. Έχουμε έρθει πιο κοντά ή μήπως έχουμε απομακρυνθεί ο ένας από τον άλλον;
Νομίζω έχουμε έρθει λίγο πιο κοντά. Η κρίση είναι δύσκολη για όλους και πόσο ακόμα για οικογένειες που έχουν παιδιά με αναπηρία, όταν υπάρχουν τα ΚΕΠΑ που κόβουν ποσοστά, όταν υπάρχουν οικογένειες που ζουν μόνο με το προνοιακό επίδομα των παιδιών, καταλαβαίνεται τι σημαίνει αυτό στο οικογενειακό περιβάλλον. Πιστεύω ότι μέσα από την αλληλεγγύη θα μπορέσουμε να καταφέρουμε πάρα πολλά πράγματα.
Πόσο παρεξηγημένος είναι ο αυτισμός στην Ελλάδα; Πόσα γνωρίζουν οι Έλληνες που δεν έχουν στο άμεσο περιβάλλον τους ένα άτομο με αναπηρία;
Όχι μόνο ο αυτισμός, οτιδήποτε έχει να κάνει σε σχέση με την αναπηρία ή με τη νοητική υστέρηση είτε με τα σύνδρομα που υπάρχουν στον αυτισμό, στην Ελλάδα δεν γνωρίζουν, είναι πολύ λίγοι οι εξειδικευμένοι επιστήμονες και είναι μηδενικά ενημερωμένος ο κόσμος στο τι σημαίνει αυτισμός ή νοητική υστέρηση στα παιδιά.
Τελικά φταίει το κράτος μόνο ή φταίμε και εμείς οι ίδιοι;
Το μεγάλο μερίδιο ευθύνης το έχουμε εμείς, δε μας φταίει για όλα το κράτος. Σίγουρα έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης που δεν έχει δομές, δεν έχει κρατικούς χώρους να λειτουργούν και εξειδικευμένο προσωπικό.Αλλά νομίζω ότι φταίμε εμείς, άμα το ψάξεις θα μάθεις, ρωτώντας πας στην Πόλη!
Τι ετοιμάζεται στο επόμενο χρονικό διάστημα;
Η Γέφυρα Ζωής είναι μια δημιουργική φωλιά. Ετοιμάζουμε το Zumba Marathon, ένα παγκόσμιο γεγονός που για πρώτη φορά θα γίνει στον κόσμο. Ετοιμάζουμε την γιορτή αναπηρίας που κάνουμε κάθε χρόνο. Και ετοιμάζουμε και κάτι άλλο που δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι να σας το αποκαλύψουμε. Έχουμε κάνει μια συνεργασία με το Όμηρος College και με το πανεπιστήμιο Huddersfield της Αγγλίας, ετοιμάζουμε πολύ ωραία πράγματα και είμαστε εδώ για να σας ενημερώσουμε όταν τα υλοποιήσουμε.
Ο Οκτώβριος είναι ένας μήνας αφιερωμένος, στα άτομα με σύνδρομο Down, στην ενημέρωση και την αποδοχή. Τι μήνυμα θα στέλνατε στους αναγνώστες μας;
Να αγκαλιάσουν την μαγεία του να είναι κάποιος διαφορετικός. Να αγαπήσουν αυτά τα παιδιά, η διαφορετικότητα είναι ωραία από οπού και αν προέρχεται. Η αναπηρία δεν έχει χρώματα, κοινωνικά στρωματά, δεν έχει πλούσιους, δεν έχει φτωχούς, δεν έχει Κολωνάκι δεν έχει Περιστέρι. Είναι ίδια για όλους. Να τους δώσουμε το δικαίωμα να έρθουν λίγο πιο κοντά, ας τα γνωρίσουνε, θα κερδίσουν πάρα πολλά πράγματα.
Ελατέ λίγο πιο κοντά σε αυτά τα παιδιά, απλώστε τους το χέρι. Μην τα κοιτάμε με οίκτο, η αναπηρία δεν είναι για οίκτο, είναι για αγκαλιά, μόνο αγκαλιά. Δεν πρέπει να τα λυπούμαστε, δεν είμαστε καλύτεροι από αυτά, είναι ωραίο να είσαι διαφορετικός.
Τα μέσα ενημέρωσης πόσο ασχολούνται με την αναπηρία.
Δυστυχώς πάρα πολύ λίγο. Αν κρίνουμε ότι δεν υπάρχει τηλεοπτική εκπομπή… τώρα ξανάρχισε πάλι μια εκπομπή στην ΕΡΤ για την αναπηρία. Ασχολούνται πάρα πολύ στις 3 Δεκέμβριου, την παγκόσμια ημέρα αναπηρίας, μόνο τότε θα μας ζητήσουν να πούμε κάποια λόγια. Ξέρετε η αναπηρία δεν είναι μόνο στις 3 Δεκέμβρη, είναι και τις 365 μέρες του χρόνου, τα παιδιά αυτά συνεχίζουν και ζουν και αναπνέουν.Τα παιδιά αυτά θα συνεχίσουν να γεννιούνται και να υπάρχουν και να είναι δίπλα μας. Είναι καλό να τα αγκαλιάσουμε.
Ούτε τα social media ή το ραδιόφωνο, ασχολούνται με αυτό το κομμάτι. Είναι πάρα πολύ ωραίο αυτό το κομμάτι, θέλει ο κόσμος να μάθει και ελπίζω να μας διαβάσει κάποιος και να κάνει κάτι για αυτό. Να μάθει για τα δικαιώματα του, να δει τι συμβαίνει, να ενημερωθεί για άλλους πολυχώρους, να δει που μπορεί να πάει το παιδί του το πρωί ή το απόγευμα. Ξέρετε είναι πολύ ωραία τα media και το ραδιόφωνο, όμως πολλοί δεν γνωρίζουν τα δικαιώματα τους. Αξίζει ένα κομμάτι να αναφέρεται και στην αναπηρία, είναι το 10% του πληθυσμού, δηλαδή 1,5 εκατομμύριο στην Ελλάδα.
Καταλαβαίνεται ότι ανάπηρος δεν είναι μόνο αυτός που έχει μια εγκεφαλική βλάβη ή είναι σε τροχοκάθισμα. Είναι και ο πάππους που είναι 80 χρονών που δεν μπορεί να περπατήσει στο πεζοδρόμιο, είναι η έγκυος γυναίκα που έχει άλλο ένα παιδάκι και είναι με το καροτσάκι και δεν μπορεί να ανεβεί στο πεζοδρόμιο. Και αυτή θεωρείται άτομο με αναπηρία.
Και το υπόλοιπο 90% που είμαστε πάντα εν δυνάμει ανάπηροι.
Πάντα! Αυτό είναι πάρα πολύ ωραίο και μπορεί να μπει και ως τίτλος, εν δυνάμει ανάπηροι!
Ως επίλογο να αναφέρω ότι ο σύλλογος είναι ο μοναδικός στην Δυτική Αττική που λειτουργεί για απογευματινή απασχόληση ατόμων με αναπηρία. Μπορείτε να βρείτε τη Γέφυρα Ζωής, στο Χαϊδάρι Ιερά οδός 310 & Κύπρου 2 Χαϊδάρι Τ.κ. 12461,
τηλέφωνο επικοινωνίας: 211 21 43 437
τηλέφωνο επικοινωνίας: 211 21 43 437
Όλες τις δράσεις και τις δραστηριότητες του συλλόγου, όπως και πλούσιο φωτογραφικό υλικό, μπορείτε να βρείτε στο www.gefirazois.gr