Αναδιμοσίευση από site Vukentra.gr
Εξασκούμενοι στους ήχους της μουσικής και των τραγουδιών
Περπατώντας δυτικά, στην πόλη που ζω στο Περιστέρι Αττικής, από την Πελασγίας, ναι το σημείο που στις πρόσφατες πλημμύρες το νερό έφθασε στο ένα μέτρο σχεδόν, προς τα όρια της Πόλης με το Χαϊδάρι, αναρωτιόμουν τι θα συναντήσω.
Προορισμός μου, ο Πολυχώρος της «Γέφυρα Ζωής ΑμεΑ Δυτικού Τομέα», ενός Συλλόγου ή μάλλον ΜΚΟ, ταγμένου στην παιδαγω-ψυχαγωγική εκπαίδευση και απασχόληση Παιδιών Με ειδικές ικανότητες, που έχουν νοητική υστέρηση και αυτισμό.
Έχοντας γνωρίσει αρκετά από αυτά τα παιδιά και χωρίς να είμαι ειδικός, αφού για τριάντα πέντε ολόκληρα χρόνια ως εκπαιδευτικός είχα επαφή μόνο με τα «φυσιολογικά» παιδιά (ζητάω συγνώμη για τον όρο, αλλά δεν υπάρχει άλλος για να τα εκφράσει), πιστεύω ότι πρόκειται για απίστευτες προσωπικότητες που θέλουν, όμως, το κατάλληλο περιβάλλον για να ανθήσουν.
Κι αυτό το περιβάλλον τους προσφέρεται στον Πολυχώρο της «Γέφυρα Ζωής ΑμεΑ Δυτικού Τομέα».
Από τη άλλη, ο δήμος Περιστερίου, ο μεγαλύτερος Δήμος της Δυτικής Αθήνας και ο τέταρτος κατά πολλούς, της χώρας, -υπολογίζεται ότι διαθέτει πάνω από 600.000 κατοίκους, αφού μόνο οι ψηφοφόροι του είναι 135.000 και τα ενεργά νοικοκυριά ανέρχονται στις 250.000 περίπου σύμφωνα με την απογραφή του 2011-, δεν διαθέτει καμία δομή για ΑμεΑ αυτής της κατηγορίας που να λειτουργεί ο ίδιος.
Αντίθετα σύμφωνα με την ΕΕΤΕΑ, διαθέτει δύο δομές για ΑμεΑ με ελαφρά κινητικά προβλήματα στις οποίες παρέχει, δύο φορές την εβδομάδα, προγράμματα γυμναστικής και εκμάθησης υπολογιστών, συνολικής διάρκειας 8 περίπου ωρών εβδομαδιαίως ανά δομή. Για τις δομές αυτές μάλιστα επιχορηγείται, κατ’ έτος από την ΕΕΤΕΑ, μέσω των ειδικών προγραμμάτων ΕΣΠΑ που αυτή διαχειρίζεται με περισσότερα από 160.000 ευρώ. Σε ότι αφορά, δε, την λειτουργία αυτών των δημοτικών δομών ΑμεΑ, ο Δήμος Περιστερίου την έχει αναθέσει μέσω προγραμματικής σύμβασης στην ΚΥΝΣΕΠ ΕΔΡΑ, που κατά νόμο το 30% των εσόδων της διανέμεται στα μέλη της ως καθαρό κέρδος.
Φθάνοντας στον αριθμό 137 της οδού Πελασγίας και λίγο πριν αυτή καταλήξει στην Τζών Κένεντυ, βρίσκουμε τον Πολυχώρο της «Γέφυρα Ζωής ΑμεΑ Δυτικού Τομέα».
Ανοίγοντας την πόρτα, «πέφτουμε» πάνω σε ένα πανηγύρι κίνησης και χαράς. Παιδιά με νοητική υστέρηση και αυτισμό (όπως μας εξήγησε αργότερα ο υπεύθυνος της ΜΚΟ κ. Γουράνιος) και εμφανή προβλήματα κινητικότητας, χαμογελούν, χορεύουν, μιμούνται και εκπαιδεύονται στους υπολογιστές, με τους εθελοντές να είναι δίπλα τους, εξηγώντας τους με υπομονή και κυρίως χαμόγελο τι και πως θα πρέπει να κάνουν. Και κάθε φορά που τα παιδιά το καταφέρνουν ακολουθούν εκρήξεις επιφωνημάτων χαράς και το μπράβο των εθελοντών δασκάλων τους.
Χορεύοντας παραδοσιακούς χορούς
Ο χώρος είναι μικροσκοπικός γι’ αυτού του είδους δραστηριότητες, αλλά αυτό φαίνεται ότι δεν ενοχλεί κανένα, παιδιά και εθελοντές που δείχνουν να διασκεδάζουν, με τα προσωπάκια των παιδιών να λάμπουν από ευχαρίστηση κάθε φορά που ο δάσκαλός τους, τους λέει μπράβο.
Σε μία άκρη, στην είσοδο, που χωρίζεται με ένα χαμηλό πλαίσιο, η κοινωνική λειτουργός και η ψυχολόγος του Πολυχώρου, συζητούν, μάλλον παίρνουν συνέντευξη, σε ζευγάρι γονέων που έχουν φέρει το παιδί τους στη δομή.
Η έκπληξη μας, όμως έρχεται στο «πατάρι» του Πολυχώρου, όπου ανεβαίνουμε από ένα μικρό κλιμακοστάσιο. Δύο νερά παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι γύρω στα 15 έως 17 και τα δύο, μαθαίνουν αγγλικά από δύο εθελοντές. Κάθε φορά που προφέρουν μία αγγλική λέξη, κοιτάζουν στα μάτια τους δύο εθελοντές εκπαιδευτές τους περιμένοντας την επιδοκιμασία. Η επιβεβαίωσή τους τα κάνει να λάμπουν, όταν όμως δεν τα καταφέρνουν ξαναγυρνούν στην σελίδα που έχουν μπροστά τους και επιχειρούν να την διαβάσουν πάλι, αλλά σωστά…
Το «χάος» και την ένταση των συναισθημάτων που μας προκαλεί η εικόνα που παρατηρούμαι, το διακόπτει ο υπεύθυνος του Πολυχώρου και πρόεδρος του Συλλόγου «Γέφυρα Ζωής ΑμεΑ Δυτικού Τομέα», κ. Διονύσης Γουράνιος, που μας καλεί να περάσουμε στο χώρο που χρησιμοποιείται ως Γραφείο της ΜΚΟ.
Αεικίνητος, διακρίνεται από την ηρεμία που εκφράζεται στο πρόσωπο του, αν και η πρώτη εντύπωση είναι ότι πρόκειται για ένα πολύ κοινό και καθημερινό άτομο, σαν αυτά που συναντάμε στις γειτονιές που ζούμε. Καθώς καθόμαστε για να συζητήσουμε μαζί του για τον Σύλλογο και τον Πολυχώρο, άλλωστε αυτός ήταν και ο λόγος της επίσκεψής μου, αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που έκανε αυτόν τον κοινό σε πρώτη εντύπωση άνδρα να ασχοληθεί με τα παιδιά με νοητική υστέρηση και αυτισμό. Η απάντηση που θα πάρω θα με εκπλήξει.
Ο πρόεδρος της Γέφυρας Ζωής Δυτικού Τομέα κ. Διονύσης Γουράνιος
Η συνέντευξη
Κύριε Γουράνιε, μπορείτε να μας πείτε τι είναι αυτό στο οποίο βρισκόμαστε και γιατί το ονομάζεται Πολυχώρο;
Κατ’ αρχή να σας πω ότι πρόκειται για τον χώρο του συλλόγου μας, της «Γέφυρα Ζωής ΑμεΑ Δυτικού Τομέα», που στην πράξη παρέχει ψυχοπαιδαγωγική απασχόληση για παιδιά 5 έως 25 ετών με νοητική υστέρηση και ήπιες μορφές Αυτισμού. Και σας λέω «ήπιες μορφές αυτισμού» γιατί παρά την διάθεση μας, αλλά και την διάθεση των εθελοντών μας, δεν μπορούμε προς το παρόν να απασχολήσουμε παιδιά με βαριές μορφές νοητικής υστέρησης και αυτισμού, γιατί δεν διαθέτουμε ακόμη τις κατάλληλες εγκαταστάσεις που απαιτούνται γι’ αυτές ακριβώς τις περιπτώσεις.
Όσο γιατί ο χώρος μας, ονομάζεται «Πολυχώρος», θα πρέπει να σας ενημερώσω ότι μία δομή ΑμεΑ αυτής της μορφής πρέπει για παιδαγωγικούς και άλλους λόγους να μπορεί να απασχολήσει τα παιδιά που έρχονται σ’ εμάς σε διάφορους τομείς δραστηριοτήτων, όπως μουσικο-κινητική γυμναστική και χορό, ασκήσεις και πρακτικές επιβίωσης, εκμάθηση ξένων γλωσσών, εκμάθηση μουσικών οργάνων, ζαχαροπλαστική, εκμάθηση υπολογιστών, κλπ. Δυστυχώς σε αυτό το στάδιο, ο συνολικός χώρος που λειτουργούμε είναι σχετικά μικρός με αποτέλεσμα να εναλλάσσουμε τους ίδιους χώρους για διαφορετικές παιδαγωψυχαγωγικές δραστηριότητες. Σε κάθε περίπτωση σύντομα θα μεταφερθούμε σε άλλες εγκαταστάσεις, όπου θα έχουμε την άνεση του πραγματικού, ουσία και πράξη, πολυχώρου.
Είπατε νέες εγκαταστάσεις, τι εννοείται;
Κοιτάξτε, στον χώρο αυτό που βρισκόμαστε ξεκινήσαμε πριν ένα χρόνο την προσπάθεια μας. Αποκτήσαμε εμπειρίες και κατανοήσαμε ότι είναι πολύ μικρός για τις ανάγκες μας και γι’ αυτό πρόκειται σύντομα, ίσως μέχρι τέλους του έτους, να μεταφερθούμε σε καινούργιο κτίριο, στο οποίο θα έχουμε μεγάλη άνεση για τις δραστηριότητες των παιδιών σε σχέση με αυτούς που διαθέτουμε τώρα. Πρέπει, όμως, να σας πω ότι αυτό ήταν εξ’ αρχής το σχέδιο μας, αλλά για οικονομικούς λόγους δεν μπορέσαμε να το πραγματοποιήσουμε όταν ξεκινήσαμε.
Σχέδιο (κάτοψη) του σχεδιαζόμενου νέου Πολυχώρου της Γέφυρας Ζωής
Θέσατε το οικονομικό ζήτημα, αλήθεια ποιος σας χρηματοδοτεί;
…γελάει καλόκαρδα. Είμαστε μόνοι μας. Όλα όσα χρειάσθηκαν για να γίνει ο Πολυχώρος, όπως και κάθε έξοδο, κάθε μήνα, τα καταβάλουμε εμείς τα μέλη του διοικητικού Συμβουλίου του συλλόγου μας. Συνεισφέρουμε ο καθένας, ανάλογα με τις δυνάμεις του, προκειμένου να καλύψουμε τα λειτουργικά μας έξοδα, το ενοίκιο του χώρου, τα τηλέφωνα, κλπ., χωρίς καμία ενίσχυση από ιδιώτες ή κρατικούς και δημοτικούς φορείς.
Βέβαια, υπάρχουν ορισμένοι ιδιώτες και νάναι καλά γι’ αυτό, που μας βοηθούν σε είδος, όπως τα νερά και τα αναψυκτικά που χρειάζονται τα παιδιά, η γραφική ύλη, οι εκτυπώσεις των εντύπων μας, αναλώσιμα εκτυπωτών και άλλα, όπως τα είδη ζαχαροπλαστικής που χρησιμοποιούνται στα μαθήματα των παιδιών, αλλά αυτά δεν φτάνουν πάντα. Σε κάθε περίπτωση αυτά είναι μία μικρή ανακούφιση για ’μάς αλλά δεν μας λύνουν το βασικό πρόβλημα μας που είναι η κάλυψη όλων των εξόδων λειτουργίας του Πολυχώρου.
Λέτε ότι δεν χρηματοδοτείστε από πουθενά. Μπορείτε να μας πείτε πως θα χρηματοδοτήσετε την διαμόρφωση και λειτουργία του νέου πολυχώρου σας;
Σε πρώτη φάση, ας είναι καλά οι «φίλοι και συμπαραστάτες» μας. Τα σχέδια διαμόρφωσης του νέου χώρου μας τα πρόσφερε αφιλοκερδώς ο «συμπαραστάτης» μας πολιτικός μηχανικός κ. Στράτος Τσιαμτσιακίρης, ένας λαμπρός επιστήμονας, που εργάσθηκε άπειρες ώρες ώστε ο νέος χώρος να πληρεί απόλυτα τα όσα ορίζει η νομοθεσία για «δομές» σαν τη δική μας.
Για τον εξοπλισμό του έχουμε απευθυνθεί σε κοινωφελή κοινωνικά ιδρύματα, ιδιώτες επιχειρηματίες κυρίως της Πόλης που ζούμε και στην Αντιπεριφέρεια Δυτικής Αθήνας. Αναμένουμε και ευελπιστούμε…
Έχετε απευθυνθεί σε κάποιο από τους Δήμους της περιοχής για κάποιο από τα κτίρια που διαθέτουν και δεν χρησιμοποιούνται;
Ναι. Τις προηγούμενες ημέρες καταθέσαμε επίσημο αίτημα στο Δήμο Περιστερίου και ειδικά στον Δήμαρχο κ. Ανδρέα Παχατουρίδη, προκειμένου να μας παραχωρήσει το κτίριο των πρώην Πολυϊατρείων του Περιστερίου, στην οδό Φλέμινγκ 19, στην νότια πλευρά της 1ης Παιδικής Χαράς. Ταυτόχρονα ενημερώσαμε και όλα τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου της Πόλης για αυτό το αίτημα μας. Αναμένουμε…
Πρέπει, όμως, να σας πω ότι οι επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων που επισκέφθηκαν τον Πολυχώρο μας, μετά από πρόσκληση μας, προκειμένου να ενημερωθούν για τις δράσεις μας, μας υποσχέθηκαν αμέριστη συμπαράσταση. Το τι θα γίνει, επαναλαμβάνω θα δούμε, δηλαδή αναμένουμε…απαντήσεις από πλευράς Δήμου Περιστερίου.
Εθελοντές και "μαθητές" - Λίγο πριν το ξεκίνημα της προσπάθειας στον Μαραθώνιο Αθήνας - Ήταν όλοι νικητές
Κύριε Γουράνιε, μας μιλήσατε πριν έλθουμε εδώ, για μοναδική δομή ΑμεΑ στη Δυτική Αθήνα. Αλήθεια δεν υπάρχουν δομές ΑμεΑ στους δήμους της Δυτικής Αθήνας;
Κοιτάξτε, για να μην δημιουργούνται λάθος εντυπώσεις. Δομές ΑμεΑ υπάρχουν σε όλους τους δήμους της περιοχής. Αφορούν κυρίως ΑμεΑ με κάποιο βαθμό κινητικών προβλημάτων. Δεν υπάρχει, όμως, καμία δημοτική δομή ΑμεΑ για παιδιά με νοητική υστέρηση και αυτισμό. Αυτό το κενό αναγκασθήκαμε εμείς να καλύψουμε με την δημιουργία της δικής μας δομής.
Συνεπώς, το κράτος χρηματοδοτεί δομές ΑμεΑ στην δυτική Αθήνα. Εσείς γιατί δεν χρηματοδοτείστε, όπως μας είπατε;
Ποιος αρνείτε ότι το κράτος χρηματοδοτεί τέτοιας μορφής δομές και δράσεις. Ας είναι καλά πέραν των άλλων και το ΕΣΠΑ. Από την άλλη, κανένας δήμος της περιοχής, απ’ όσα γνωρίζω, αν και μπορεί να κάνω λάθος, δεν χρηματοδοτεί δομές ΑμεΑ από ίδιου πόρους, αν και πρόκειται για την ποιο ευαίσθητη, ίσως κατηγορία, συνανθρώπων μας, πόσο μάλλον αφού πρόκειται για παιδιά. Να σας ενημερώσω, όμως, ότι αρκετοί δήμαρχοι μου εξέφρασαν την επιθυμία τους να αναζητήσουν τρόπους χρηματοδότησης τους. Και σ’ αυτή την περίπτωση το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να περιμένουμε τα μηνύματα, ελπίζουμε ευχάριστα…
Το ίδιο μου εξέφρασε και ο Αντιπερειφεριάρχης Δυτικής Αθήνας κ. Τζόκας, κατά την συνάντηση που είχαμε μαζί του γι’ αυτό τον σκοπό. Προς το παρόν δεν υπάρχει κάποια είδηση γι’ αυτό.
Όσο για εμάς υποβάλαμε το καλοκαίρι ολοκληρωμένο ετήσιο πρόγραμμα στην ΕΕΤΕΑ για χρηματοδότησή του από πόρους του ΕΣΠΑ και παρότι ήμασταν, ο μόνος ιδιωτικός φορέας, πήραμε την υψηλότερη βαθμολογία. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να χρηματοδοτηθούμε για καθαρά τυπικούς λόγους και γι’ αυτό στραφήκαμε ήδη στη δημιουργία του νέου πολυχώρου μας.
Επιμένω στην ερώτησή μου. Ο δήμος Περιστερίου σας έχει ή όχι χρηματοδοτήσει ή ας το θέσουμε αλλιώς, σας έχει βοηθήσει; Και το λέω αυτό γιατί ο δήμαρχος κ. Ανδρέας Παχατουρίδης σε κάθε ευκαιρία δηλώνει την αμέριστη φροντίδα του για τα ΑμεΑ;
Θα πρέπει να σας πω ότι μέχρι τώρα, δεν έχουμε υποβάλει αίτημα στον Δήμο Περιστερίου για χρηματοδότηση του Πολυχώρου μας. Μπορείτε να το πείτε παράλειψη, αλλά πολλές φορές οι επιτακτικές καθημερινές ανάγκες λειτουργίας του Πολυχώρου και της απασχόλησης των παιδιών που «φιλοξενούμε», δεν μας αφήνει χρόνο να σκεφθούμε πόσο μάλλον να πράξουμε κάτι έξω από αυτό. Συνεπώς δεν μπορούμε να πούμε τίποτα για το ενδιαφέρον ή όχι του Δήμου για ’μας. Από την άλλη όσες φορές ζητήσαμε χώρους του Δήμου για τις εκδηλώσεις μας αυτός ανταποκρίθηκε άμεσα και μας τους παραχώρησε χωρίς αντιρρήσεις.
Ήδη ζητήσαμε χώρο του Νέου Δημαρχείου για τις 3 Δεκεμβρίου προκειμένου να κάνουμε την Γιορτή μας για την Παγκόσμια ημέρα ΑμεΑ και πρέπει να πούμε ότι ο Δήμος ανταποκρίθηκε άμεσα σ’ αυτό, και επ’ ευκαιρία τον ευχαριστούμε δημόσια.
Όσο για την χρηματοδότησή μας ετοιμάζουμε αίτημα προς αυτόν προκειμένου να συμβάλει εφόσον μπορεί τόσο στις δαπάνες διαμόρφωσης του νέου Πολυχώρου μας, όσο και στην κάλυψη των ετήσιων λειτουργικών μας εξόδων. Προσωπικά πιστεύω ότι το αίτημα μας θα γίνει, έστω και με κάποια δυσκολία δεκτό, άλλωστε μην ξεχνάτε την πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση που περνάμε όλοι μας.
Όλοι μαζί - Παιδιά και εθελοντές σε πάρκο ψυχαγωγίς
Ας φύγουμε, από τα Οικονομικά και τις δομές του Πολυχώρου. Αλήθεια για ποιους λόγους «στήσατε» αυτή τη δομή; Μήπως πρόκειται για άλλη μία ΜΚΟ που πιθανόν κρύβει άλλους στόχους και σκοπούς;
Το λέτε αυτό γιατί ίσως σας έχει επηρεάσει η φημολογία και γενικά η εικόνα για τις ΜΚΟ που έχει επικρατήσει τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Κοιτάξτε, εμείς ήμαστε μία μικρή Ομάδα Γονέων που έχει, θα το πω αν και με πικραίνει, το «πρόβλημα» μέσα στο σπίτι τους. Ξεκινήσαμε να κάνουμε κάτι για την βελτίωση της ζωής των παιδιών μας, αφού πέραν της τυπικά παρεχόμενης φροντίδας στις κρατικές δομές σε παιδιά με νοητική υστέρηση και αυτισμό, υπάρχουν μόνο ιδιωτικά συγκροτήματα στα οποία η μεν φροντίδα των παιδιών μπορεί να χαρακτηρισθεί αμφιλεγόμενη, το κόστος όμως για τους γονείς είναι πολύ υψηλό.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, έλειπε και λείπει η δημιουργική απασχόληση των παιδιών αυτής της κατηγορίας ΑμεΑ. Αυτό ήταν και το κίνητρο μας προκειμένου να κάνουμε τη «Γέφυρα Ζωής ΑμεΑ Δυτικού Τομέα». Όπως λέει και ο τίτλος πρόθεση μας ήταν να κάνουμε μία Γέφυρα Ζωής για τα παιδιά μας προκειμένου να τα εντάξουμε στην καθημερινότητα της ζωής που πρέπει να έχουν τα παιδιά αυτής της ηλικίας. Το αν τα καταφέρουμε θα το δείξει το μέλλον.
Η ανταπόκριση, όμως, που είχαμε από γονείς παιδιών αυτής της ειδικής κατηγορίας, από την μία μας εξέπληξε και από την άλλη μα έκανε να κατανοήσουμε το πόσο μεγάλη ανάγκη υπάρχει για τέτοιες δράσεις. Ήδη τα παιδιά που φιλοξενούμε στον Πολυχώρο μας από 25 που ήταν πέρυσι, πρώτο χρόνο λειτουργίας του Πολυχώρου, έφθασαν στα 45, αριθμό οριακό για τις εγκαταστάσεις μας. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που σχεδιάσαμε την μετεγκατάσταση μας σε νέα δομή με ξεχωριστούς χώρους για τα εκπαιδευτικά εργαστήρια.
Το ιδανικό, όμως, θα ήταν να μας παραχωρήσει ο Δήμος Περιστερίου το δημοτικό κτίριο που προαναφέραμε, αφού εκτός από τους χώρους διαθέτει και μεγάλης έκταση αύλιο χώρο, χώρια που είναι δίπλα ακριβώς από την 1η παιδική χαρά της πόλης, κάτι πολύ σημαντικό για τα παιδιά που φιλοξενούμε.
Όσο για το ΜΚΟ, θα πρέπει να σας πούμε, ότι δεν «στήσαμε» κάποιο κερδοσκοπικό οργανισμό, αλλά μία οντότητα προσφοράς στα παιδιά μας, όλα τα παιδιά που έρχονται σε εμάς είναι παιδιά μας, και γι’ αυτό όλα γίνονται τόσο με την δική μας συνδρομή, δηλαδή των μελών που απαρτίζουν το διοικητικό συμβούλιο, όσο και με την αφιλοκερδή συνδρομή των εθελοντών μας, χωρίς τους οποίους δεν θα μπορούσαμε να λειτουργήσουμε.
Επ’ ευκαιρία θα σας πω ότι μέλη του Δ.Σ. του συλλόγου μας, εκτός από μένα είναι οι Καλλέργης Βασίλης (Γεν Γραμματέας), Μαλτέζος Αντώνης (Οικονομικός Σύμβουλος), Καλλέργης Βαγγέλης (Οργανωτικός Γραμματέας) και Τσέμη Θεοδώρα (Αντιπρόεδρος).
Τελειώνοντας, κ. Πρόεδρε, θα σας ρωτήσουμε τι προσδοκάτε για το μέλλον και τι περιμένετε;
Όπως σας είπα, δημιουργούμε τη νέα Δομή ή μάλλον το νέο Πολυχώρο στον οποίο ευελπιστούμε να μεταφερθούμε με την έναρξη του νέου έτους, αν όλα πάνε καλά. Αυτή έχει σχεδιασθεί να πληρεί όλες τις προϋποθέσεις που ορίζει ο νόμος για τέτοιας μορφής ψυχοπαιδαγωγικές και εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις ΑμεΑ. Εάν αυτό το καταφέρουμε θα είμαστε η μοναδική δομή ΑμεΑ ή κτά το σωστό ΚΔΑΠ (Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης) για άτομα – παιδιά 5 έως 25 ετών με νοητική υστέρηση και αυτισμό στη Δυτική Αθήνα που θα πληρεί τις αυστηρές προϋποθέσεις που έχει θέσει τόσο η Ελληνική Πολιτεία, όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό μας δημιουργεί τεράστιες ευθύνες και υποχρεώσεις, αλλά πιστεύουμε ότι με την βοήθεια των εθελοντών μας θα τα φέρουμε σε πέρας.
Από την άλλη, ευελπιστούμε στην βοήθεια τόσο της αντιπερειφέρειας Δυτικής Αθήνας, όσο και σ’ αυτήν του Δήμου Περιστερίου, αλλά και των άλλων γειτονικών δήμων. Το αν αυτό θα γίνει σύντομα θα το γνωρίζουμε…
Θα πρέπει, όμως, να πω ότι όποια βοήθεια και στήριξη υπάρξει για την «Γέφυρα Ζωής Δυτικού Τομέα» δεν έχει αντίκρισμα σε όσους από εμάς την στήσαμε και τη λειτουργούμε, αλλά μόνο στα παιδιά αυτής της ειδικής κατηγορίας που φιλοξενούμε. Είναι παιδιά απ’ όλους τους δήμους της Δυτικής Αθήνας και όχι μόνο, στα οποία η Γέφυρα Ζωής τους προσφέρει αυτό που δεν βρίσκουν πουθενά αλλού, την κοινωνικοποίηση και την χαρά της ικανοποίησης ότι «μπορούν να τα καταφέρουν».
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος της προσπάθειάς μας…
Κύριε Πρόεδρε, κ. Γουράνιε σας ευχαριστώ για τα όσα μας είπατε…
Κάτοψη νέας δομής Πολυχώρου Γέφυρας Ζωής - Σχέδιο: Στράτος Τσιαμτσιακίρης
Απόδοση: Νίκος Παρίκος
Vukentra.gr