«Όσο και
αν φανεί σκληρό αυτό που θα πω, όταν ένας άνθρωπος είναι καθηλωμένος σε μία
καρέκλα, σιγά-σιγά το μυαλό του καθηλώνεται σε μια ιδέα, εγώ το λέω παράνοια,
το λέω παραφροσύνη».
Το παραπάνω σχόλιο έγινε από τον κύριο Λάκη
Λαζόπουλο κατά την διάρκεια της σατιρικής του εκπομπής «Αλ Τσαντίρι Νιουζ» στις
16/2/16 προκειμένου να δηλώσει ότι η πολιτική πρακτική του κυρίου Σόιμπλε
αποτελεί αντανάκλαση της σωματικής του αναπηρίας.
Η πεποίθηση αυτή όχι μόνο προωθεί παρωχημένες
στερεοτυπικές αντιλήψεις, είναι ενάντια σε συνταγματικά κατοχυρωμένα ανθρώπινα
δικαιώματα, προσβάλει και υποτιμά το σύνολο των μειονοτικών ομάδων που ζουν
μέσα στην κοινωνία μας, αλλά ακόμη χειρότερα καλλιεργεί λανθασμένες κοινωνικές
απόψεις και κατ’ επέκταση ρατσιστικές συμπεριφορές.
Απαντώντας λοιπόν στο σχόλιο αυτό, ΟΧΙ, η
καθήλωση σε αναπηρικό αμαξίδιο δεν είναι ανασταλτικός παράγοντας σκέψης και σε
καμία περίπτωση δε συνεπάγεται με την πνευματική καθήλωση.
Οι άνθρωποι με οποιαδήποτε
μορφή αναπηρίας είναι εξίσου ικανοί να εκφέρουν άποψη και έχουν ίσα δικαιώματα
με το σύνολο των πολιτών. Η μοναδική διαφορά είναι ότι φροντίζουν να τα κάνουν
όλα αυτά δίνοντας την δική τους καθημερινή μάχη αντιμετωπίζοντας κινητικές
δυσκολίες και ρατσιστικές συμπεριφορές.
Από την άλλη πλευρά όμως, ο παροπιδισμός και η άγνοια μπορούν να αποβούν
επικίνδυνοι...
Επομένως, ευελπιστούμε, η παραπάνω άποψη να
είναι προϊόν κεκτημένης ταχύτητας μιας ζωντανής εκπομπής και όχι πεποίθηση του
κυρίου Λαζόπουλου και του καναλιού το οποίο εκπροσωπεί. Σε κάθε περίπτωση είναι
αναγκαία η αποκατάσταση του στερεοτυπικού αυτού σχολίου με την έκφραση
«συγνώμης» προς το σύνολο των μειονοτικών ομάδων με κινητικές και όχι μόνο
μορφές αναπηρίας
Με εκτίμηση
Διονύσης Γουράνιος
Μέλος Δ.Σ. Ο.Ε.Μ.Κ.Ο.Ε.
Πρόεδρος Γέφυρα Ζωής Α.μεΑ. Δυτικού Τομέα