Η απόσταση μεταξύ του «φυσιολογικού και «διαφορετικού» είναι υπερβολικά μικρή.Αν κανείς το σκεφτεί καλύτερα, όλοι είμαστε λίγο πολύ, εν δυνάμει ανάπηροι.
Σκεφτείτε τα άτομα με αναπηρία. Βάλτε τους εαυτούς σας στη θέση τους.
Το να είσαι "διαφορετικός" σε μια κοινωνία που αδιαφορεί για το συνάνθρωπο της, είναι πολύ δύσκολο. Δώστε στα άτομα με αναπηρία την ευκαιρία να ζήσουν μια ζωή χωρίς προβλήματα, διακρίσεις και κοινωνικό αποκλεισμό.
Τα Α.με.Α. δεν ζητάνε να γίνει η ζωή τους ευκολότερη. Ζητάνε να γίνει η ζωή τους ΙΣΗ με τη δική μας. Αν μη τι άλλο, το να βοηθάς το συνάνθρωπο σου, σε ολοκληρώνει σαν άτομο και σαν προσωπικότητα πέρα από την προσφορά σε κοινωνικό έργο.
Μήπως η αναπηρία υπάρχει για να δίνεται σε μας η δυνατότητα να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι;
Ο Παράδεισος, όποιος και αν είναι για τον καθένα μας, μπορεί να κερδιθεί μέσα από τον προσωπικό του αγώνα. Ποτέ δεν είναι αργά για να αρχίσουμε να ενδιαφερόμαστε λίγο παραπάνω για τα Άτομα με Αναπηρία.